Na podstawie wtórnej analizy tekstów Autorka rekonstruuje niemiecki dyskurs naukowy dotyczący edukacji dla zrównoważonego rozwoju w kształceniu ustawicznym i edukacji zawodowej. Artykuł szkicuje fazy rozwoju edukacji dla zrównoważonego rozwoju, koncepcje pedagogiczne oraz praktyczny wymiar tej edukacji, która wprawdzie może już poszczycić się znaczącymi osiągnięciami, niemniej w dalszym ciągu poszukuje bardziej efektywnych form, metod oraz koncepcji dialogu z uczestnikami ofert edukacyjnych i możliwości dotarcia do szerszych kręgów społecznych. Ważnym wątkiem podjętym w tekście są inspiracje polityki oświatowej, która od kilku już dekad konsekwentnie wspiera rozwój edukacji dla zrównoważonego rozwoju, zarówno w sektorze formalnym, jak i pozaformalnym, nie tracąc z pola widzenia także potencjału tkwiącego w nieformalnych procesach uczenia się