Celem pracy było określenie wpływu jedno- oraz dwukrotnego zamrażania i rozmrażania na wybrane właściwości fizyczne wybranych produktów spożywczych. W tym celu próbki tkanki roślinnej (ziemniaka, buraka, banana) oraz tkanki zwierzęcej (schabu wieprzowego) poddano jedno- lub dwukrotnemu zamrażaniu i rozmrażaniu, a następnie zmierzono w nich zawartość suchej substancji, przewodność elektryczną właściwą, przewodność cieplną właściwą, objętościowe ciepło właściwe oraz dyfuzyjność cieplną. Stwierdzono, że przewodność elektryczna właściwa w wyniku zamrażania/rozmrażania rośnie istotnie w porównaniu z materiałem świeżym, niezależnie od rodzaju badanych próbek. Pomiar przewodności elektrycznej właściwej okazał się być skutecznym narzędziem do identyfikacji powtórnego zamrożenia tkanki warzyw (ziemniaka oraz buraka ćwikłowego). W większości przypadków nie stwierdzono natomiast istotnych zmian właściwości cieplnych wskutek zamrażania i rozmrażania bez względu na liczbę cykli tej obróbki technologicznej. Istotne zmiany stwierdzono wyłącznie w przypadku dyfuzyjności cieplnej banana oraz buraka ćwikłowego.