Cel pracy: ocena, na modelu zwierzęcym, zmiany składu diety i rodzaju jej suplementacji witaminami z grupy B na całkowitą zdolność antyoksydacyjną wątroby (Total Antioxidative Capacity). 48 samców szczura szczepu Wistar podzielono na grupy i żywiono: I paszą podstawową (PP), II–IV paszą zmodyfikowaną (PZ), w której 83,5% pszenicy obecnej w PP zastąpiono mąką pszenną, a 50% kukurydzy – sacharozą. Zwierzęta do picia otrzymywały z grup: I–II wodę, III (PP + suplementacja uzupełniająca SU) witaminy w ilościach uzupełniających różnice między paszą PP i PZ, IV (PZ + suplementacja nadmiarowa SN), dodatkowo ilość witamin 2–4-krotnie przekraczającą normy RDA. Oznaczono: w surowicy stężenie glukozy, białka całkowitego i albumin, w tkance wątrobowej aktywność GST, GPx, CAT, SOD oraz TAC. Stwierdzono, że PZ oraz PZ+SU nie wpłynęły istotnie na badane parametry. Suplementacja nadmiarowa (PZ+SN) przy podwyższonej glikemii (P ≤ 0,05) przyczyniała się istotnie (P ≤ 0,05) do zwiększenia TAC w wątrobie mimo istotnego (P ≤ 0,01) zmniejszenia jej masy i syntetyzowanej przez nią albuminy (P ≤ 0,05). Suplementacja witaminami wpływała na całkowity status antyoksydacyjny wątroby u szczurów.