Wstęp. Szyny okluzyjne są powszechnie używane w praktyce stomatologicznej. Łącznie z fizykoterapią, farmakoterapią i psychoterapią są z powodzeniem stosowane w leczeniu zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego. Szyny wykorzystuje się również w chirurgii szczękowo-twarzowej. Ze względu na wzrastającą liczbę dzieci i młodzieży z problemami dysfunkcji narządu żucia istnieje coraz większa potrzeba stosowania skutecznej terapii w tej grupie wiekowej. Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie na podstawie piśmiennictwa wskazań oraz metod leczenia zaburzeń czynnościowych u dzieci z zastosowaniem szyn okluzyjnych. Materiał i metody. Przeprowadzono przegląd artykułów z lat 2007-2019 drukowanych w języku polskim i angielskim, korzystając z baz danych PubMed, Medline i Scopus. Wybrano 38 pozycji literatury. Do wyszukiwania piśmiennictwa użyto słów kluczowych: „szyny zgryzowe”, „dzieci”, „zaburzenia skroniowo-żuchwowe”, „bruksizm”, „złamania żuchwy”. Wyniki. Analiza piśmiennictwa wskazuje, że szyny okluzyjne mogą być stosowane z pozytywnym efektem w leczeniu starszych dzieci i młodzieży zarówno po urazach szczękowo-twarzowych, jak i w leczeniu zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Wnioski. Po analizie wielu protokołów leczenia zwrócono uwagę, że aktualna wiedza na temat stosowania szyn okluzyjnych u dzieci wymaga weryfikacji oraz długoterminowej obserwacji i ujednolicenia.