Cel pracy. W pracy podjęto próbę analizy wiedzy lekarzy dentystów na temat elementów badania pacjenta podczas pierwszej wizyty po wypadku, w wyniku którego doszło do urazu zębów. Materiał i metody. Przeprowadzono anonimowe badania ankietowe podczas 11 konferencji stomatologicznych w Polsce. Posłużono się ankietą zawierającą 10 pytań zamkniętych i 3 otwarte. Wyniki. Uzyskano 459 wypełnionych ankiet, spośród których 432 zawierały kompletne dane pozwalające na analizę wpływu stażu pracy na podejmowane decyzje, a spośród nich 411 ankiet pozwoliło na analizę wpływu bycia specjalistą/niebycia specjalistą na podejmowane decyzje podczas pierwszej wizyty po urazie. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej.W badanej grupie znajdowało się 68 młodych lekarzy ze stażem pracy do 5 lat i 366 lekarzy ze stażem pracy od 6 lat do 37 lat. 170 lekarzy nie posiadało specjalizacji, 39 lekarzy było specjalistami stomatologii dziecięcej, a pozostałych 202 lekarzy posiadało inną specjalizację. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała, że młodsi lekarze ze stażem do 5 lat istotnie częściej stosują w ocenie następstw pourazowych uszkodzeń zębów klasyfikację według Andreasena, oceniają przemieszczenie i wrażliwość zęba na opukiwanie, obecność złamania blaszki zębodołowej, wyrostka lub kości i częściej wykonują dokumentację rtg podczas pierwszej wizyty po urazie. Wykazano, że lekarze specjaliści stomatologii dziecięcej istotnie częściej posługują się klasyfikacją według Andreasena. Najczęściej ze wszystkich grup deklarują ocenę przemieszczenia zęba po urazie, ocenę wrażliwości zębów na opukiwanie, obecność krwistego wysięku z kieszonki i złamania blaszki zębodołowej, wyrostka zębodołowego lub kości. Specjaliści stomatologii dziecięcej istotnie częściej posługują się dodatkowymi badaniami diagnostycznymi: zarówno testem na żywotność zębów, jak i częściej wykonują zdjęcia rtg wewnątrzustne. Wnioski. Wyniki badań wskazują na dużą potrzebę kształcenia podyplomowego w dziedzinie traumatologii stomatologicznej oraz implementację gotowych narzędzi służących ocenie badania pacjenta po urazach do programów informatycznych, które wkrótce staną się obowiązkowe dla wszystkich praktyk.