Mikropoświadczenia, w szczególności digital badges i Open Badges, postrzegane są jako obiecujący format uczenia się przez całe życie. Spełniają one warunki i potrzeby dotyczące modułowości uczenia się, gromadzenia i kumulowania osiągnięć, budowania elastycznych ścieżek uczenia się, zwłaszcza na odległość, a także decentralizacji edukacji. Dają możliwość rozłączania i ponownego łączenia (rekonfiguracji) częściowych efektów uczenia się, w zależności od potrzeb danej osoby i wymagań zdobywanych kwalifikacji. Dla specjalistów B+R zaproponowano model gromadzenia i kumulowania mikropoświadczeń w uczeniu się nieformalnym (poprzez doświadczenie w miejscu pracy), aby w efekcie mieć możliwość uzyskiwania pozaformalnych kwalifikacji rynkowych i formalnych kwalifikacji cząstkowych w Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Model ten ma cztery poziomy: brązowy (podstawowy), srebrny (rozszerzony, złoty (zaawansowany) i platynowy (mistrzowski), które zostały w sposób opisowy zdefiniowane za pomocą trzech czynników różnicujących: złożoność pracy badacza, samodzielność badacza, odpowiedzialność badacza. Zaproponowano wyznaczniki poziomów mikropoświadczeń specjalistów B+R w trzech kategoriach: wiedza/umiejętności badacza, zdolność do samodzielnego wykonywania badań, gotowość (intelektualna, emocjonalna i moralna) do podjęcia określonego rodzaju odpowiedzialności za badania. W przedstawionym modelu odznaki w formacie Open Badges można przyznawać w 10 kategoriach: 6 merytorycznych (twardych) i 4 spersonalizowanych (miękkich). W nich zawarty jest szeroki zakres wiedzy, zdolności intelektualnych, umiejętności oraz standardów naukowych i badawczych, których oczekuje się od prowadzących badania, a także cech osobistych potrzebnych do pracy w zespole i do upowszechniania badań.