W artykule wyznaczono i porównano sprawność cieplną kolektorów słonecznych o różnej powierzchni czynnej wykonanej z miedzi, aluminium i stali nierdzewnej o różnym stanie powierzchni: polerowanej, handlowej, chropowatej i z natryskaną powłoką. Badania przeprowadzono na specjalnie zbudowanym stanowisku pomiarowym, pozwalającym zachować powtarzalne i stałe warunki pomiarów parametrów cieplnych kolektorów. Z badań wynika, że samo schropowacenie powierzchni czynnej kolektora spowodowało około 12% wzrost jego sprawności. Największy wzrost sprawności cieplnej otrzymano dla kolektora miedzianego pokrytego plazmowo tlenkiem chromu, otrzymano 19 % wzrost sprawności cieplnej w porównaniu do kolektora bazowego (miedzianego o powierzchni handlowej – „surowej”).