Cel:
Przedstawienie czynników i powiązań wpływających na efektywność i sprawność funkcjonowania ochrony infrastruktury krytycznej wpływającej na stan bezpieczeństwa narodowego. Za cel pomocniczy w drodze do osiągnięcia celu podstawowego przyjęto analizę historyczną obrazującą proces tworzenia infrastruktury krytycznej we współczesnej formie.

Wprowadzenie:
W artykule przedstawiony został zarys historyczny ochrony infrastruktury krytycznej z jednoczesnym komentarzem do rozwiązań, które występują w obecnym stanie prawnym w Polsce. Wychodząc od prac i rozważań, które ukierunkowały ten obszar na usprawnienie systemów zapobiegania atakom terrorystycznym oraz podniesienia gotowości i zdolności do reagowania zawartych w Dyrektywie Rady Unii Europejskiej, autor przedstawia drogę, która kształtowała powstałe w Polsce programy oraz ustawy na tle kluczowych zdarzeń determinujących dyskusje i rozmowy o narodowych priorytetach służących sprawnemu funkcjonowaniu infrastruktury krytycznej (IK). Odnosząc się do ochrony infrastruktury krytycznej autor wskazuje na wpływ IK na stan bezpieczeństwa narodowego oraz jej znaczenia dla istnienia państwa, a w jego ramach - zorganizowanego społeczeństwa. Jednocześnie autor dokonując analizy przyjętej definicji infrastruktury krytycznej jako systemów, przedstawia pojawiające się wątpliwości i niejasności oraz pokazuje istotę integracji instytucji bezpieczeństwa biorących udział w zapewnieniu akceptowalnego poziomu bezpieczeństwa państwa, który jak stwierdza autor uzależniony jest od sprawności i efektywności funkcjonowania systemu zarządzania bezpieczeństwem zapewniającego ustaloną strategię akcji.

Metodologia:
W oparciu o zasady teorii funkcjonalizmu i przy wykorzystaniu analizy literatury, przeprowadzonych rozmów eksperckich, obserwacji uczestniczącej oraz wnioskowania i dedukcji, z jednoczesnym wskazaniem kierunku poprawy funkcjonowania ochrony infrastruktury krytycznej. Tym samy możliwe stało się określenie słabych strony i zagrożeń występujących w systemie.

Wnioski:
Zachodzi potrzeba tworzenia czytelnego prawa oraz konieczność integracji podmiotów bezpieczeństwa w aspekcie współdziałania instytucjonalnego w ochronie infrastruktury krytyczne, bowiem w odniesieniu do organizacji jako szczególnej formy działań zespołowych, często spotykamy się z chaosem potęgowanym rozwiązaniami tym bardziej nietrafionymi, im mniej znany jest mechanizm powstawania zakłócających czynników. Doświadczamy wtedy jedynie konsekwencji ich oddziaływania, reagując na zaistniałe okoliczności.