W ciągu ostatnich kilku lat Indonezja przeżywa religijne odrodzenie muzułmańskie. Oprócz rosnącej popularności konserwatywnych, a nawet radykalnych ideologii muzułmańskich, takich jak wahhabizm i salafizm, społeczeństwo de facto wieloreligijne stoi w obliczu silnego trendu segregacji religijnej. Indonezyjczycy poszukują nowych form manifestacji religijnej i wyrażania swojej pobożności. Jednym z najbardziej wyrazistych przykładów separacji muzułmanów od innych religii jest perumahan syariah - nowa forma zamkniętych osiedli w Indonezji. Artykuł opisuje narastające zjawisko zamkniętych dzielnic, gdzie życie mieszkańców jest regulowane przez prawo szariatu. W pierwszej części, opisuję korzenie obecnego ożywienia religijnego i jego wpływ na sytuację społeczną. Następnie, pogłębiam definicję zamkniętych wspólnot oraz kontrowersji związanych z tym tematem. W podsumowaniu przedstawiam możliwe implikacje tego fenomenu dla życia społecznego w Indonezji.