Recenzja dotyczy monografii poświęconej przemianom ruchów islamskich w Egipcie i Tunezji oraz ich polityzacji, w szczególności po rewolucjach arabskich określanych mianem "Arabskiej Wiosny". Monografia charakteryzuje się interdyscyplinarnym podejściem do omawianych zagadnień, lecz w szczególności czerpie z dorobku nauk o ruchach społecznych jak również z nauk o islamizmie. Mocną stroną recenzowanego opracowania jest również analiza materiału zdobytego przez autora podczas badań terenowych i wywiadów z liderami omawianych ruchów islamskich oraz ekspertami w dziedzinie islamu politycznego. To dzięki licznym fragmentom wywiadów, jak i zamieszczeniu wybranych z nich w całości, publikacja aspiruje do wejścia do kanonu lektur poruszających kwestie islamizmu i szerzej polityki na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Zachowanie odpowiedniego balansu pomiędzy teorią i praktyką dodatkowo zwiększa atrakcyjność książki.