EKONOMICZNE VERSUS KULTUROWE DETERMINANTY ZMIAN
W ZATRUDNIANIU OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH. DOBRE PRAKTYKI W POLSCE
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Warszawski, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych, Zakład Socjologicznych Analiz Polityk Publicznych
Data publikacji: 30-06-2019
Studia Humanistyczne AGH 2019;18(2):7-22
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
W Polsce utrzymuje się niska aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych (wskaźnik zatrudnienia dla osób w wieku produkcyjnym (18–59/64) mających prawne orzeczenie o niepełnosprawności wynosi 23,7% [2016]). Kluczową stroną stosunku pracy są pracodawcy, od których postaw i zaangażowania w dużym stopniu zależą oferty pracy dla osób niepełnosprawnych. Artykuł referuje wyniki badań fi rm i instytucji z otwartego rynku pracy mających dobre praktyki w zatrudnianiu pracowników niepełnosprawnych. Są to wyniki badania ankietowego zrealizowanego w stu organizacjach w Polsce oraz dziesięciu studiów przypadku wykonanych
w organizacjach w innych krajach Europy. Wnioski z badań dotyczących Polski wskazują na istotne znaczenie instrumentów ekonomicznych we wspieraniu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ale także na ograniczony ich wpływ. Największą barierą są negatywne stereotypy i uprzedzenia występujące po stronie pracodawców i pracowników, zakorzenione w dominujących wzorcach postępowania w społeczeństwie. Badania dobrych praktyk w organizacjach zatrudniających niepełnosprawnych pracowników w Polsce i innych krajach dowodzą,
że ważną rolę odgrywa w nich kultura otwarta na osoby niepełnosprawne i inne kategorie pracowników. Znajduje ona odzwierciedlenie w wartościach, normach i przekonaniach podzielanych przez pracodawców i pracowników, a także w kulturze organizacyjnej i metodach zarządzania.